استاد دکتر حسین رزمجو، اندیشمند، ادیب و نویسنده معاصر، از شاگردان استاد محمدتقی شریعتی و نیز از دوستان زنده یاد دکتر علی شریعتی، 31 مرداد در سن 83 سالگی درگذشت.

استاد رزمجو از استادان بنام ادبیات دانشگاه فردوسی بود که سال 1311 در خانواده ای مذهبی در مشهد چشم به جهان گشود. دوره ابتدایی را در دبستان شرافت و دوره متوسطه را در دبیرستان فردوسی مشهد به اتمام رساند.
وی مدرک لیسانس خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1337 دریافت کرد و درسال 1358 دکترای ادبیات خود را از دانشگاه تهران با دفاع از پایان نامه ای با موضوع انسان آرمانی و کامل در ادبیات عرفانی و حماسی ایران اخذ کرد.
استاد دکتر حسین رزمجو پس از کسب مدرک لیسانس به استخدام آموزش و پرورش در آمد و دو سالی را در دبیرستان های مشهد و پس از آن در مراکز تربیت معلم مشهد به تدریس پرداخت. این نویسنده برجسته در دوره وزارت آموزش وپرورش شهید رجایی به پیشنهاد فرهنگیان خراسان به مدت یک سال مدیریت اداره کل آموزش و پرورش این استان را بر عهده گرفت و در سال 1362 هم سرپرستی کمیسیون ملی یونسکو در ایران را به مدت 2 سال عهده دار شد.
استاد دکتر رزمجو که سال ها در رشته ادبیات دانشگاه فردوسی به تدریس مشغول بود، با روزنامه خراسان نیز همکاری داشت و مقالات و گفت وگوهای متعددی از وی در این روزنامه به چاپ رسید. وی نسبت به دو تن از استادان و مربیان خود توجه ویژه ای داشت و آنان را در سازندگی خود بسیار موثر می دانست. این دو تن، استاد محمدتقی شریعتی (پدر مرحوم دکتر شریعتی) معلم دینی دکتر رزمجو در دبیرستان و دکتر غلامحسین یوسفی استاد برجسته ادبیات دانشگاه فردوسی بودند.
قلمرو ادبیات حماسی در ایران، در سایه سار نیایش، نقد و نظری بر شعر گذشته فارسی از دیدگاه اخلاق اسلامی، اﻣﺎم ﻣﻮﺳﯽ ﺻﺪر و دﯾﺪﮔﺎه های او درﺑﺎره آراء و آﺛﺎر دﮐﺘﺮ ﻋﻠﯽ ﺷﺮﯾﻌﺘﯽ و ﺣﻤﺎﯾﺖ هاﯾﺶ از آن زﻧﺪهﯾﺎد، چرا هوادار دکتر شریعتی شدم و پوستین وارونه از جمله آثار اوست. همچنین از وی مقالات متعددی در مجلات و فصلنامه های تخصصی منتشر شده است.
منبع: روزنامه خراسان
|