اشعارش تاریخ انقضا نداشته و زبان شعرهای او به قدری تازه و به‌روز است که گویی به مقتضای زمان حال سروده شده است. اشعارش بیشترین نفوذ را در زندگی مردم ایران داشته و کمتر کسی را می‌توان یافت که شعری از او به یاد نداشته باشد.

"محمد حسین بهجت تبریزی" با نام ادبی شهریار، شاعر بلندآوازه‌ی تبریزی است که در سال 1285 دیده به دنیا گشود و در سال 1367 در گذشت، پیکر استاد شهریار بنا به وصیتش در مقبره الشعرای تبریز به خاک سپرده شد.

منظومه‌ی حیدربابای استاد شهریار که از شاهکارهای زبان ترکی آذری است، به بیش از 80 زبان زنده دنیا ترجمه شده و همواره چون نقل و نبات زینت‌بخش محافل و زندگی مردم آذربایجان بوده است. جو حاکم بر این منظومه آنقدر صمیمی و گرم است که هر شنونده‌ای سر شوق آمده و به قول بزرگی که گفت "شعری که تو را جان می‌بخشد، شاعرش را یک‌بار کشته است."

همچنین شهریار در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی- نیز تبحر داشته‌است. اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به «علی ای همای رحمت» و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد.

شهریار جوانی بود که به قصد ادامه تحصیل در دارلفنون تهران راهی غربت شده و پس از چندی حادثه‌ای به نام عشق دریای زندگی او را طوفانی می‌کند؛ او رشته‌ی پزشکی را تا سال آخر ادامه می‌دهد اما هرگز به کار طبابت نمی‌پردازد.

شهریار، ارادت زیادی به ائمه‌ی معصومین و اهل‌بیت(ع) داشت و اشعار او در وصف حضرت علی‌(ع) نیز دلیلی بر این ادعاست و او به عنوان یک شاعر نامی همواره معتقد بود که شعر باید تمیز بوده و برای عموم مردم باشد؛ از این‌رو شعر شهریار حرف دل تمامی مردم ایران، از عارف و عامی است.

حال اینکه چرا روز شعر و ادب فارسی به نام یک شاعر ترک زبان نامگذاری شده است نیز خود دلیلی بر توانایی و چیره دستی او است؛ چنانچه هرگاه شهریار در جمعی شروع به خواندن اشعارش می‌کرد کم‌تر کسی باور می‌کرد که شاعر این شعر فارسی، یک شاعر ترک زبان باشد.

بعدها که "آفتاب آمد دلیل آفتاب" بر سر زبان‌ها افتاد، همگی به این حقیقت پی‌بردند که شهریار نوعی علم حصولی به ادبیات و شعر دارد؛ چرا که او حافظ قرآن بوده و زبان عربی و فرانسه را نیز مانند زبان مادری خود حرف می‌زد.

همانطور که خود او نیز در این باره سروده است؛ "شهریارا تو به شمشیر سخن، به خدا ملک دلی نیست که تسخیر نکردی.

مقبره الشعرا؛ شهریار را وفادارانه به آغوش کشید...

مقبره‌الشعرای تبریز، مکانی است که خاک آن، روح چندین شاعر بنام را وفادارانه در آغوش کشیده است؛ قدم در صحن آن که می‌گذاری، نسیم روح نواز آن جان و دل را نوازش داده و فضای معنوی و شاعرانه‌ی آن ذهن را مهمان غزل‌های بی‌بدیل شاعران یکه تازی چون شهریار می‌کند.

این بنا مدفن شاعران بزرگی چون اسدی طوسی، قطران تبریزی، مجیرالدین بیلقانی، خاقانی شیروانی، ظهیرالدین فارابی، شاپور نیشاپوری، شمس الدین سجاسی، ذوالفقار شروانی، همام تبریزی، مانی شیرازی، شکیبی تبریزی بوده و آخرین شاعر دفن شده در آن نیز سید محمد حسین شهریار است.

در محوطه‌ی مقبرالاشعرای تبریز همواره بازار عکس‌های سلفی داغ است که با کمی پرسه زدن می‌توان اکثر لهجه‌های شیرین را شنید؛ پای صحبت رهگذران این بنا که می‌نشینی همگی اشعاری از شهریار را زمزمه کرده و گلویشان ناخودآگاه مهمان بغض ناخوانده‌ای می‌شود.

استاد شهریار از زبان پسرش ...

در محله مقصودیه تبریزخانه‌ای یک طبقه با درب آبی رنگ خود نمایی می‌کند، به محض ورود به خانه، مجسمه استاد در گوشه حیاط نگاه‌ها را به خود جلب می‌کند، گویی استاد چشم انتظار مهمانان و مشتاقانش نشسته است.

طبق قرار قبلی، "هادی بهجت تبریزی" فرزند استاد شهریار منتظرم بود تا در این خانه پرخاطره از زندگی و خاطرات پدرش بگوید...

هادی با شور و شوق خاصی شروع به صحبت در مورد پدرش می‌کند «شهریار فرزند آقا سید اسماعیل موسوی، معروف به حاج میر آقا خشکنابی‌، در سال 1286 شمسی در محله بازارچه میرزا نصرالله تبریز واقع در چایکنار چشم به جهان گشود. در سال 1289 شمسی که تبریز محل حوادث خونین وقایع مشروطیت بود، پدرش او را به قش‌قورشاق خشکناب منتقل می‌کند.»

او با بیان اینکه شناخت، فرآیندی پیچیده و در عین حال نسبی است، ادامه می‌دهد: شناخت مردم از پدرم می‌تواند به واسطه شهرت و یا اشعارش باشد که به نظر می‌رسد شناخت استاد شهریار از راه اشعارش واقعی‌تر است؛ چرا که اشعارش به خوبی اندیشه‌های او را به نمایش می‌گذارد. همچنین دل‌ نوشته‌های پدرم که چند نمونه از آن‌ها در کتاب "به همین سادگی و زیبایی" چاپ شده، به عنوان مکملی برای شعرهای او، می تواند کمک بزرگی برای شناخت بهتر شهریار کند.

او با بیان اینکه ‌که شهریار، پدری مهربان ودلسوز بود، می‌گوید: پدرم خیلی مهربان بود، همیشه فرزندانش را به آغوش کشیده و غرق در بوسه می‌کرد، در بازی‌های کودکانه من و خواهرهایم، همراهی‌مان می‌کرد و شب‌ها برایمان قصه می‌گفت.

هادی با بیان اینکه پدر به ما آزادی عمل می‌داد و توصیه می‌کرد تک‌بعدی و محدود فکر نکنیم، ادامه می‌دهد: پدرم فردی وفادار بود که به بنیان و کیان خانواده اهمیت خاصی قائل می‌شد.

او با اشاره به اینکه شهریار متدین بود و نمازشب می‌خواند، می‌گوید: با اینکه خودش مومن بود، اما در مورد دین سخت‌گیری نمی‌کرد و معتقد بود که روند تکامل انسان تدریجی است. تفاسیرش از قرآن مخصوص خودش بود و گاهی با روحانیون در مورد این موضوع بحث می‌کرد، ذهن پویا و خلاقی داشت. پدرم سعی می‌کرد مراسمات مذهبی در خانه‌مان برگزار شود، از این رو مراسم شب احیا به صورت ویژه و با شکوه خاصی در خانه‌مان برگزار می‌شد.

او اظهار می‌کند: شهریار به زبان عربی هم آشنایی کافی داشت و در کتابخانه شخصی‌اش کتب احادیث عربی نگه داری می‌کرد.

فرزند پسر استاد شهریار سخنانش را چنین ادامه می‌دهد: پدرم به مادیات بی اعتنا بود، از بخشیدن، هیچ ترسی نداشت، هیچ‌گاه از قناعت دست نکشید، از میان صدها هدیه تعداد کمی را قبول می‌کرد و به روزی حلال ارزش زیادی قائل بود. پدرم به ما توصیه می‌کرد که همیشه به خدا توکل کرده و به آینده امیدوار باشیم.

او با بیان اینکه شهریار ارادت خاصی به اهل بیت (ع) داشت، اظهار می‌کند: دیوانش پر از مرثیه‌هاست که در صورت جمع‌آوری، به کتاب مستقلی تبدیل می‌شود. شعرهایی همچون "شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین" و "بخواب اصغر" بیانگر نهایت عشق او به خاندان پیامبر(ص) است. از میان 600 نامی که در دیوان شهریار آمده است، علی بیشترین تکرار را دارد.

هادی با بیان این‌که شهریار بسیار کم مسافرت می‌کرد، یادآوری می‌کند: بارها با تقاضا و دعوت اطرافیان برای سفر روبه رو می‌شد ولی در عین محبوبیت و شهرت علاقه‌ای چندانی به سفر نداشت. بیشتر برای ملاقات دوستان راهی سفر می‌شد.

او با اشاره به این‌که پدرش فردی سنتی و شرقی بود، ادامه می‌دهد: در زندگی وطن پرست و طرفدار وحدت بود و از درگیری‌ها و تضادها تا حد امکان دوری می‌کرد. در عین حال مسائل را بسیار موشکافانه تحلیل می‌کرد.

او درباره ویژگی اشعار شهریار می‌گوید: همان طور که در دیوان هم مشهود است اشعارش در مورد هر موضوعی مثل جریان‌های فکری مختلف، سیماها و ذوق‌های مختلف، هنرمندان، اشخاص عادی و... است. پدرم سعی می‌کرد اشعارش برای عامه مردم باشد که شعر"فال گردو" مثال بارز این موضوع است. در شعرش زبان ساده‌گویی  را بسیار می‌پسندید و به نوآوری قابل‌فهم و متکی به سنت اعتقاد داشت. تحولی را دراین عرصه به وجودآورد که خودش در این خصوص گفته است:

من مکتب غزل برهاندم ز ابتذال / دنبال کن تو کارمن و ابتکار من

فرزند استاد شهریار خاطرنشان می‌کند: موضوعات شعری شهریار عاشقانه، عارفانه، مذهبی، تربیتی، اجتماعی، طنز و گاهی هم سیاسی است، ولی نسبت به شعرای سیاسی زمان خودش مثل عشقی یا فرخی یزدی، شهریار شاعر سیاسی نبود. "انتخابات و رای‌خران" نمونه‌هایی از اشعار سیاسی و"شیلات" و " کنکور"  نمونه‌هایی از اشعار طنز پدرم است.

پسر شهریار با اشاره به محبوبیت پدرش می‌گوید: سادگی زبان شهریار و این‌که برای هر ذوقی شعر دارد از عوامل مهم شهرت و محبوبیت اوست.

او با بیان اینکه پدرم دوستانش را خیلی دوست داشت، می‌گوید: در کنار اینکه معیار او برای دوستی صفای باطن و داشتن ذوق بود، از هر قشری هرکس را که صمیمی و مطابق میل خودش می‌یافت به عنوان دوست می‌پذیرفت. به دوستان نزدیکش احساس تعلق عاطفی داشت؛ به طوری که اسم فزرندانش را بر اساس نام دوستانش انتخاب می‌کرد. اسم من را از سعدالله خان هادی، اسم شهرزاد را از از هنرمندی به نام رضا کمال که در تئاتر هزار و یک شب از زبان شهرزاد صحبت می‌کرد و به رضا شهرزاد مشهور بود و اسم مریم را از دکتر مریم میرهادی گرفته‌ است.

هادی ادامه می‌دهد: پدر در آخرین لحظات عمر خود در بیمارستان تمایل داشت دو نفر از دوستانش به نام عبدالعلی وزیری و احمد اخوان لنگرودی را ملاقات کند و نام این دو را تکرار می‌کرد.

او با بیان اینکه شهریار هیچ آرزو و کار ناتمامی نداشت، می‌گوید: همیشه شکرگزار بود و از شنیدن خبر سلامتی یاران قدیمی خرسند می‌شد، او به جوانان توصیه می‌کرد که همواره ادبیات بخوانید.

هادی در خصوص علاقه‌اش به شعر می‌گوید: علاقه انسان به هنر، شعر و موسیقی فطری است، دوست دارم خواسته‌هایم را در اشعار دیگران جست‌وجو کنم و ضرورتی هم نمی‌بینم که حتما شاعر باشم. من به منطق و ریاضی علاقه دارم.

وی اضافه می‌کند: برخی از اعضای فامیل ما همچون پسر شهرزاد دستی به شعر دارند.

*پسر شهریار در حالی که از زندگی پدرش سخن می‌گفت، صفحات آلبوم را ورق می‌زد و با دیدن هریک ازعکس‌ها مکث کوتاهی می‌کرد و به گفته خودش با مرور آلبوم خانوادگی، خاطرات آن زمان‌ها برایش زنده شده و بغض تمام وجودش را در هم می‌گیرد.

استاد شهریار، نابغه‌ی عالم شعری در قرن معاصر است

"ابراهیم اقبالی" شاعر توانای آذربایجان و یکی از اساتید به نام زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز نیز در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص "استاد شهریار" می‌گوید: اشعار استاد شهریار تنوع زیادی داشته و بسیار دلچسب است؛ او در تمامی موضوعات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی شعر سروده است.

وی ادامه می‌دهد: استاد شهریار در عین این که برای امام حسین(ع) اشعار بی‌بدیل و زیبایی سروده است، در غزل و شعرهای عاشقانه نیز مخاطب فراوان دارد و اکثر مردم شعری از شهریار را در حافظه‌ی خود به غنیمت سپرده‌اند.

وی با اشاره به اینکه شهریار، شاعری است که در زبان‌های مختلف، مخاطب خاص خود را دارد، اضافه کرد: شعر "حیدربابایه سلام" استاد شهریار به زبان‌های مختلفی ترجمه شده که شعری ساده و درعین حال غنی است و حتی عوام نیز به خوبی آن را حس کرده و صحنه‌های آن را لمس می‌کنند.

اقبالی با تاکید بر "ذولسانین" بودن استاد شهریار، یادآور می‌شود: استاد در هر دو زبان فارسی و ترکی شاهکار شعری خلق کرده و شعرهایش نیز به گونه‌ای بود که در عصر معاصر هیچ شاعری همانند او نیست و تنها "استاد محمد فضولی" در قرن دهم هجری چنین جایگاهی را داشت و به سه زبان "فارسی، ترکی، عربی" شعر می‌سرود.

وی با بیان اینکه "اشعار استاد شهریار، الهی و معنوی است" خاطرنشان می‌کند: شهریار از دوران کودکی بر اساس خواب و رویاهای صادقه‌اش هدایت شده و از این روست که شهریار به این مقام رسیده است؛ از این روست که اشعار استاد برای تمامی افراد جامعه شیرین و قابل درک است.

وی می‌گوید: استاد شهریار نه تنها در شعر کلاسیک، بلکه در سرودن شعر معاصر نیز بسیار قوی عمل کرده و شعر "ای وای مادرم" شهریار با سبک معاصر به گونه‌ای سروده شده است که نظیر آن وجود ندارد.

این پژوهشگر حوزه‌ی شعر با بیان مطالبی در خصوص زندگی استاد شهریار، یادآور می‌شود: اشعار استاد شهریار و طبع شعری او به قدری قوی بوده که عشق مجازی او را به عشق عرفانی می‌رساند و این موضوع در نتیجه‌ی پاکدامنی شهریار بوده است.

وی با بیان خاطره‌ای از زبان استاد شهریار و خواندن شعر "حیدربابایه سلام" در محفلی و ماجرای پیرزن خادم، تشریح می‌کند: زبان شعری استاد شهریار به قدری ساده، روان و غنی بود که حرف دل عامه‌ی مردم بوده و واژه‌ها نیز به گونه‌ای هستند که گویی از زبان مردم حکایت شده‌اند که این یک نوع حرکت سمبولیک است.

وی با اشاره به "طبع روان استاد و اشعار ساده و در عین حال نغز او" نیز می‌گوید: اگر شاعری معمولی بخواهد از واژه‌های عامیانه و ساده شعر بسراید، در نتیجه شعری مبتذل و پیش پا افتاده خواهد سرود؛ اما شهریار به قدری در این جایگاه قوی و استاد بود که با واژه‌های ساده شعرهایی سرود که عوام و خواص را شیفته‌ی خود ساخت.

اقبالی خاطرنشان می‌کند: در میان شاعران معاصر تنها "ایرج میرزا" است که همانند شهریار اشعاری ساده اما در عین حال غنی را سروده است که تحت تاثیر سعدی بوده و بر سبک سهل ممتنع شعر می سرود؛ اشعار او نیز همچون شهریار هم مورد تایید خواص و متخصصان شعر بوده و هم مورد پسند عوام.

وی با تاکید بر همه‌پسند بودن اشعار استاد شهریار، می‌افزاید: استاد شهریار شاعری اجتماعی بود و از زبان مردم شعر می‌سرود و اکثر مردم نیز ابیاتی از شعر شهریار را در سینه‌های خود محفوظ داشته و به هنگام دلتنگی‌هایشان زمزمه می‌کنند؛ از این‌روست که استاد شهریار، نابغه‌ی عالم شعری در قرن معاصر است.

وی اظهار می‌کند: طبع شهریار روان بوده و بدون تفکر و تعلل شعر می‎سرود؛ اشعار شهریار تصویرآفرین بوده و از تحیل شعری قوی سرچشمه گرفته است و در اصل به خاطر همین ویژگی‎های خاص شعری اوست که این چنین "شهریار مُلک سخن ایران زمین" شده است.

وی با اشاره به شعر "صید خونین خزیده به شکاف سنگم، که نفس در نفسم با سگ صیاد هنوز" اظهار می‌کند: شهریار با این بیت شعر، غم غربت خود را با تمثیلی زیبا و جانسوز به تصویر کشیده و خود را همانند صیدی در میان سنگ، خونین نمایانده است.

این استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز، در خصوص نام‌گذاری "روز بزرگداشت شعر و ادب فارسی" به مناسبت "سال‌روز بزرگداشت استاد شهریار" نیز بیان می‌کند: این موضوع اوج وحدت را نشان داده و بیان‌گر این است که تمامی مردم ایران با وجود زبان‌های مختلف، نه تنها  به زبان فارسی  باعنوان زبانی رسمی احترام می‌گذارند بلکه ذاتا به این زبان علاقه دارند.

گفتنی است؛ 28 سال پیش، زمانی که استاد شهریار "شاعری که هنوز هم شعرهایش جان می‎بخشد و قلب‌ها را تسلی می‌دهد" جهان مادی را وداع گفته و سر بر گریبان خاک گذاشت، با شعر "استاد ابراهیم اقبالی" که بیت نخست آن "هارا گئتدی او اورکلرده حکومت سورن انسان، وئرن عاشیق‌لره فرمان" است، در مقبرة‌الشعراء تبریز آرام گرفت.

شهریار هرگز تکرار نخواهد شد

"علی‌اصغر شعردوست" رئیس هیئت امنای خانه - موزه‌ی استاد شهریار و یکی از شاگردان استاد شهریار نیز در گفت‌وگو با ایسنا، می‌گوید: یکی از امتیازات استاد شهریار این است که در عین ترک زبانی، توانسته شاهکارهای ادبی بسیاری در زبان فارسی خلق کند.

وی ادامه می‌دهد: در تاریخ ادبیات ما شاعران دو زبانه کم نیست و معمولا یک زبان، زبان اصلی شاعر است اما در زبان دیگر نیز سروده‌هایی برای تبع آزمایی دارد؛ اما اینکه بتواند در هر دو زبان شاهکار بیافریند این امتیاز در قرن معاصر تنها منحصر به استاد شهریار است.

وی با اشاره به "مکتب شهریار" نیز یادآور می‌شود: شهریار در عین اینکه سروده‌های بلند و فخیمی همچون "حیدربابیه سلام" که به چندین زبان ترجمه شده است را دارد، در زبان فارسی نیز سروده‌هایی را خلق کرده که پروین اعتصامی، شفیعی کدکنی، هوشنگ ابتهاج و... او را با عنوان مبدع و آفریننده‌ی سبک جدید در زبان فارسی بعد از "دوران بازگشت و ادبیات دوران مشروطه" شناخته‌اند.

شعردوست که عامل به تصویب رسیدن روز بزرگداشت استاد شهریار به عنوان روز بزرگداشت شعر و ادب فارسی بوده است، در خصوص دلیل خود از انتخاب چنین روزی خاطرنشان می‌کند: در تقویم کشور ما برای هر مقوله‌ی مهم یک روز برای گرامی داشت اختصاص داده شده است که جای "روز تجلیل از فعالان حوزه‌ی شعر و ادب خالی بود.

وی با تاکید بر اینکه ادبیات ترکی ویژگی‌های جدی و زیبایی‌های خاصی دارد که باید بیشتر مورد توجه قرار گرفته و مورد پژوهش و نشر قرار بگیرد، یادآور می‌شود: علاوه بر تفوق شعری استاد، معاصر بودنشان با دوران انقلاب اسلامی ایران، ار جمله عاملی بود که در انتخاب روز بزرگداشت استاد به نام روز شعر و ادب فارسی موثر بوده است.

وی ادامه می‌دهد: شهریار هم باید ادبیات قدیم، فخیم و کلاسیک ایران وهمچنین با شعر تصویرگرا آشنایی داشته و نیز به اشعار کشورهای پیرامون نیز واقف بود و در نتیجه سبکی را در معاصر به وجود آورد که بعد از او مورد تقلید و پیروی شاعرانی فراوانی قرار گرفت.

رئیس هیئت امنای خانه-موزه‌ی استاد شهریار در بیان خاطره‌ای از استاد شهریار می‌گوید: در سال‌های پس از استقلال جمهوری‌های آسیای مرکزی و قفقاز و در زمان انتخاب الفبای جدید به جای الفبای سیریلیک، استاد شهریار مشوق بازگشت به الفبای فارسی با عربی بود که در این راستا نیز شعری به نام "الفبای شیطان" سرود.

وی در این خصوص می‌افزاید: این شعر مردمان آذربایجان را تشویق می‌کرد که به الفبای اسلامی و ایرانی بازگردند، که صدا و سیما در آن زمان از پخش این سروده‌ی استاد برای رعایت مصالح سیاسی مناسبات بین دو کشور آذربایجان و ایران امتناع کرد.

وی اضافه می‌کند: این عدم پخش برای مخاطبان در آذربایجان سنگین آمد که در نتیجه روزی که معاون برون مرزی سازمان صدا و سیما که شخصی فرهیخته بود به تبریز آمده و خواستار ملاقات با شهریار و دلجویی از استاد شد که هنگام ملاقات شهریار به او گفت "تازه می‌فهمم که چرا شعر مرا پخش نکردی با این دماغ گنده‌ات".

شعردوست با اشاره به اینکه شهریار سرآمد شاعران معاصران بود و هرگز تکرار نخواهد شد، بیان می‌کند: من در کنار شهریار زندگی کرده و با ایشان نفس کشیدم؛ استاد در جایگاهی قرار داشت که حتی رقیبانشان نیز بر تفوق او اعتراف کرده‌اند.

وی تاکید می‌کند: گفتن این نکته جالب است که، در اولین دیوان منتشر شده‌ی استاد شهریار "ملک الشعرای بهار، سعید نفیسی و پژمان بختیاری" مقدمه نوشته‌اند؛ که ملک‌الشعرای بهار این چنین نوشته است "در آسمان ادب ایران شهریار نه یک ستاره که یک منظومه است".

وی با اشاره به اینکه شهریار، قسمت عمده‌ای از اشعارش را به زبان فارسی سروده است، خاطرنشان می‌کند: شهریار شاعر یکی از عناصر مقدم شعر ترکی دوران ما و همچنین یکی از حلقه‌های بزرگ ایرانیت نیز می‌باشد؛ اشعار ترکی باعث حیات زبان ترکی در "دوران ممنوعیت زبان و در عصر ستم شاهی" بوده است.

گفتنی است؛ "علی اصغر شعردوست" ریس هیئت امنای خانه-موزه استاد شهریار و یکی از شاگران وی بوده است، شعردوست کتابی با عنوان "شهریار و شعر ترکی" را به تالیف درآورده و به بیان ویژگی‌ها و بررسی اشعار ترکی شهریار پرداخته است که در مقدمه‌ی آن می‌خوانیم "شهریار سیمرغی فراتر از قاف و قافیه بود که زندگی و جهان را با شعر می‌نگریست".

مقبرة‌الشعراء گلباران می‌شود

"محمد محمدپور" مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان‌شرقی نیز در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص روز بزرگداشت استاد شهریار و ویژه‌برنامه‌ی اداره کل ارشاد برای این روز، می‌گوید: روز شنبه 27 شهریور ماه همزمان با روز گرامی‌داشت استاد شهریار و روز شعر و ادب فارسی، مزار استاد در مقبرة‌الشعرا گلباران می‌شود.

وی ادامه می‌دهد: این مراسم به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنیاد فرهنگ، هنر و ادب آذربایجان و انجمن ادبی، با حضور مسئولان استانی، شاعران و ادبیان و همچنین علاقه‌مندان به استاد شهریار در مقبرة‍‌الشعرا برگزار شده و شعرخوانی و برنامه‌های مختلف هنری اجرا خواهند شد.

وی می‌افزاید: بعد از ظهر همین روز، ساعت 17 نیز در خانه پروین اعتصامی، برنامه‌ای به نام همایش "بزرگداشت شعر و ادب فارسی و همچنین گرامی‌داشت یک‌صدو دهمین سالروز استاد شهریار" برگزار می‎شود که برنامه‌های متنوع فرهنگی و هنری در این مراسم برگزار شده و اساتید و مدیران استانی به سخنرانی خواهند پرداخت.

مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی یادآور می‌شود: در این مراسم از افرادی که در رابطه با شعر و ادب فارسی و همچنین استاد شهریار اثری نوشته و یا خدمتی انجام داده‌اند تجلیل به عمل خواهد آمد.

وی اظهار می‌کند: در طول سال نیز همواره مقبرة‌الشعرای تبریز محل رفت و آمد بسیاری از هنردوستان بوده و همچنین کتاب‌های مختلفی نیز در خصوص مقام استاد شهریار نشر می‎شود؛ خانه-موزه‌ی استاد شهریار نیز که توسط شهرداری مدیریت می‌شود، همواره در طی سال با آغوش گرم پذیرای هنردوستان است.

وی با اشاره به جایگاه والای استاد شهریار، بیان می‌کند: اقدامات اداره کل ارشاد برای استاد شهریار محدود به سال‌روز بزرگداشت استاد در روز 27 شهریور می‎شود؛ اما ما نیز در تلاش برای مطرح کردن مقام استاد بوده و همچنین افراد و دستگاه‌های مختلف نیز هستند که با توجه به علاقه‌مندی خود به استاد شهریار برنامه‌هایی را در این راستا انجام می‌دهند.

محمدپور خاطرنشان می‌کند: با توجه به اینکه شهر تبریز از گذشته‌های دور شاهد حضور مشاعر و مفاخر صاحب نام بوده و همانگونه که می‌دانیم تنها در مقبرة‌الشعرای تبریز بالای 400 شاعر و ادیب مدفون شده‌اند؛ از این رو ما مسلما متناسب با پیشینه‌ی فرهنگی خود، نتواسته‌ایم مناسب عمل کنیم اما تمام همت خود را در این راستا به کار بسته‌ایم.

وی با اشاره به میزبانی تبریز 2018 نیز یادآور می‌شود: ان‌شاءالله که بتوانیم با انسجام، هماهنگی، همدلی و هم‌افزایی نسبت به معرفی فرهنگ استان خود عمل کرده و امید است که تمامی دستگاه‌های متولی تبریز 2018 هماهنگی و انسجام خود را بیشتر کنند تا بتوانیم با اشتراک مساعی در رابطه با این میزبانی عمل کنیم.

وی می‌گوید: برای میزبانی تبریز 2018 تنها تلاش یک مجموعه کافی نبوده و باید تمامی دستگاه‌ها، سازمان‌ها، نهادها و آحاد مردم در کنار هم قرار گرفته و با همکاری هم تبریز را آماده کرده و در از این فرصت برای معرفی قابلیت‌های فرهنگی استان استفاده کنیم.

مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان می‌کند: این قابلیت در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود دارد که بتواند در طول سال 2018 با ارائه‌ی برنامه‌های فرهنگی و هنری، نشاط و شرایط مناسب را برای گردشگران فراهم کند.

در شهر تبریز، نظم خاصی برقرار است

"ناهید یزدی" یکی از گردشگرانی است که از استان قزوین به تبریز آمده است و از خانه-موزه‌ی استاد شهریار بازدید کرده است، این گردشگر اظهار می‌کند: شهریار چهره‌ای جهانی دارد و ما در نجف نیز سروده‌ی "علی ای همای رحمت" استاد را شنیده و علاقه‌مان به استاد بیشتر شد و تصمیم گرفتیم که به تبریز سفر کنیم.

وی با تاکید بر اینکه در شهر تبریز، نظم خاصی برقرار است، می‌گوید: از اینکه تبریز تا این حد منظم است لذت می‌برم و مشتاق خرید از سوغاتی‌ها، کیف و کفش مخصوص تبریز هستیم.

وی با اشاره به نقشه‌ی گردشگری که در دست داشت، یادآور می‌شود: این نقشه بسیار مفید بوده و ما استفاده‌ی فراوانی از آن کردیم، اما متاسفانه این نقشه به جزئیات نپرداخته و ما در این خصوص مجبور هستیم که زیاد پرس‌وجو کرده و آدرس موردنظر را پیدا کنیم.

این گردشگر می‌افزاید: با توجه به اینکه شهر تبریز گردشگران فراوانی دارد، از این رو اگر مسئولان گردشگری بتوانند که به همراه این نقشه و یا در قالب یک سی‌دی به جزئیات خیابان‌ها نیز پرداخت کنند، بسیار مفید خواهد بود و دیگر گردشگران با راحتی در شهر به گردش خواهند پرداخت.

"ندا آقاخانی" یکی از بازدیدکنندگان خانه-موزه‌ی استاد شهریار است که به همراه خانواده‌ی خود از کرج به تبریز مسافرت کرده است، او در خصوص مقام استاد شهریار چنین بیان می‌کند: به شهریار علاقه خاصی دارم و زمانی که فیلم استاد از شبکه‌ی دو پخش شد بیشتر به شهریار علاقه‌مند شده و مشتاق زیارت خانه‌شان شدم.

وی در بازدید از خانه استاد شهریار و با اشاره به اینکه زندگی استاد خیلی ساده‌وارانه است، ادامه می‌دهد: شعرهای ایشان حس عجیبی دارد و بسیار دلچسب است، شهریار نمود کاملی از یک عاشق واقعی است با شعرهای شهریار آزرده‌ترین خاطر هم تسلی می‌یابد.

و این بود، حکایت بی‌بدیل شاعری که با شعرهایش جانی دوباره به قلب‌ها هدیه داده و روح هر انسانی را می‌نوازد؛ شهریار شاعری است که نه تنها در عالم عرفان بلکه در دنیای عاشقانه‌ها نیز مخاطبان را به قلب اشعار خود کشانده و غربت خویشتن را بر باورها تلقین می‌نماید.

منبع: ایسنا